Tebliğde Temsil Yeterli Değildir.

Gidip anlatmak gerekir. Çünkü yeterli olsaydı, Allah Teala, örnek insan olarak seçtiği peygamberlerin, içindeki bulundukları toplumda örnek olarak yaşamalarını ister ve başkalarına anlatmalarını istemezdi.

Tebliğde, temsil önceliklidir. Evet, bu ilke, temel ve giriş ilkesi olmakla beraber kesinlikle yeterli değildir. Zira insanoğlu kusurludur ve hata yapabilir. İnanmanın, öğrenmenin ise sonu yoktur. “Dini tamamen öğrenip, imanı iyice güçlendirdikten sonra tebliğe başlama” insanı oyalayan bir şeytani fikirdir.

İnsan sosyal varlıktır. Yani yaşadığı toplumla karşılıklı etkileşim içindedir. Tebliğci, inandığı ve yaşadığı kadarıyla etrafına anlatmaya başlamalıdır. Bu anlattıkları, yakın çevresinde olumlu ya da olumsuz bir etki alanı oluşturacaktır. Oluşacak bu etki alanı, tebliğciyi sözleriyle davranışları arasında bir uyum aramaya yönlendirecek ve tebliğci, çevresinin etkisiyle tutarlı davranmak durumunda hissedecektir. Bu da hem davranışları ile sözlerinin kıvamını arttıracak, hem hedeflerine doğru yeni konular öğrenmeye, hedeflerine uygun davranmaya daha da istekli olmasına katkı sağlayacaktır.

Temsilin önceliği, kişinin karakterinin oturması ile ilgili olarak düşünülebilir. Ancak belli bir temel bilgi ve belli bir olgunluk yaşından sonra, kişinin temsil ve tebliği birlikte götürmesi daha uygun olacaktır.